Welke landen hebben kredietscores en hoe werken ze?

Kredietscores maken deel uit van het Amerikaanse leven. Hoewel krediet bijna overal bestaat, kunnen verschillende landen zeer verschillende methoden gebruiken om de kredietwaardigheid te beoordelen. Laten we eens nader bekijken welke landen kredietscores hebben en hoe ze deze ontwikkelen.

In de Verenigde Staten voelt uw credit score als een objectief oordeel over uw financiële bekwaamheid. Het gevolg is dat mensen er zoveel betekenis aan toekennen dat het hun zelfrespect kan aantasten. Ongeveer 46% van de Amerikanen met slechte kredietscores geeft aan zich te schamen, en 49% verbergt actief hun scores voor de mensen om hen heen[1].

Ons kredietscoresysteem is echter een vrij willekeurige manier om het kredietnemersrisico te beoordelen. Amerikanen hebben pas eind jaren tachtig kredietscores uitgevonden en andere landen hebben kredietscores die heel anders werken. Hier is een blik op welke landen kredietscores hebben en hoe ze werken, om u een beetje perspectief te geven op de Amerikaanse benadering.

🛑 Vereist leesvoer: Als u niet begrijpt hoe kredietscores in de Verenigde Staten werken, lees dan onze inleidende gids voordat u verder gaat: Kredietscores 101: een beginnershandleiding.

Canada

Canada is waarschijnlijk het land waarvan het kredietscoresysteem het meest lijkt op dat van de Verenigde Staten. We delen twee grote kredietbureaus, Equifax en TransUnion. De enige reden waarom we Experian niet ook delen, is dat ze in 2009 hun activiteiten in Canada hebben stopgezet.

Net als in de Verenigde Staten verzamelen Equifax en TransUnion informatie over consumenten in Canada, waaronder persoonlijke gegevens, kredietgebruik en arbeidsverleden. Vervolgens bundelen ze het allemaal in kredietrapporten, die de basis vormen voor Canadese kredietscores.

De Verenigde Staten en Canada gebruiken hetzelfde bedrijf voor kredietscore-algoritmen: de Fair Isaac Corporation, beter bekend als FICO, hoewel Canadezen eerder naar FICO-scores verwezen als Beacon-scores.

Het is niet verwonderlijk dat Canadese FICO-scores voornamelijk gericht zijn op dezelfde vijf factoren die de onze doen, waaronder betalingsgeschiedenis en verschuldigde bedragen. Terwijl moderne Amerikaanse consumentenkredietscores variëren van 300 tot 850, gaan Canadese scores van 300 tot 900.

Het Verenigd Koninkrijk

Net als Canada lijken de fundamentele uitgangspunten van het kredietscoresysteem van het Verenigd Koninkrijk (VK) sterk op die van de Verenigde Staten. Er is echter minstens één significant verschil.

We delen dezelfde grote kredietbureaus: Experian, Equifax en TransUnion (voorheen Callcredit), en ze zijn verantwoordelijk voor veel van dezelfde dingen in het VK als hier. Namelijk het verzamelen van consumentengegevens en het ordenen ervan in kredietrapporten.

Maar naast hun taken om informatie te verzamelen, creëren Britse kredietbureaus ook de meest populaire scorealgoritmen. Met andere woorden, ze hebben de rol overgenomen die bedrijven als FICO en VantageScore in de Verenigde Staten spelen.

Elk groot kredietbureau in het VK heeft zijn eigen kredietscore. Ze beschouwen veel van dezelfde factoren als elkaar en FICO-scores, maar ze hebben verschillende bereiken:

Experian-scores variëren van 0 tot 999 Equifax-scores variëren van 0 tot 700 TransUnion-scores variëren van 0 tot 710

Deze scores zijn de enige die direct beschikbaar zijn voor consumenten in het VK, maar kredietverstrekkers gebruiken soms hun eigen formules om kredietaanvragen te onderschrijven. Het is vergelijkbaar met hoe sommige kredietverstrekkers in de Verenigde Staten FICO-scores gebruiken als basis voor hun score en vervolgens het algoritme aanpassen om aan hun unieke behoeften te voldoen.

Australië

Het kredietsysteem van Australië is een ander systeem dat vergelijkbaar is met het onze. In feite is het vrijwel identiek aan het VK. Er zijn daar drie grote kredietbureaus, waaronder Experian en Equifax. De derde is illion, dat ooit toebehoorde aan Dun & Bradstreet.

Deze kredietbureaus spelen in Australië dezelfde rol als in het Verenigd Koninkrijk. Ze verzamelen persoonlijke informatie over consumenten, consolideren deze in kredietrapporten voor gebruik bij het scoren, en voeren deze door hun eigen algoritmen om kredietscores te creëren.

De Equifax-score varieert van 0 tot 1.200, terwijl die van Experian en illion gaan van 0 tot 1.000. Hoewel ze veel van dezelfde factoren gebruiken als FICO-scores, zijn er significante verschillen. Australische kredietscores houden bijvoorbeeld over het algemeen geen rekening met uw kredietgebruiksratio, een belangrijke factor in Amerikaanse kredietscores.

Met name Australië heeft onlangs zijn huidige systeem voor het scoren van kredieten aangenomen. Vóór 2014 gebruikten ze een negatieve rapporteringsaanpak. Ik zal later meer in detail treden, maar dat betekent dat kredietrapporten alleen negatieve items bevatten, zoals gemiste betalingen, en kredietverstrekkers beschouwden kredietnemers over het algemeen als kredietwaardig zolang niets anders aangeeft.

Duitsland

Hier beginnen we een beetje meer af te dwalen van de Amerikaanse manier van doen. Duitsland heeft slechts één kredietbureau. Ze noemen het Schutzgemeinschaft für allgemeine Kreditsicherung, wat zich vertaalt naar ‘Algemeen bureau voor kredietbescherming’.

Gelukkig lijken ze te herkennen wat een mondvol dat is en noemen ze het in het kort SCHUFA. Net als sommige van de andere kredietbureaus die we tot nu toe hebben besproken, is SCHUFA verantwoordelijk voor het bewaken van uw betalingsgedrag en het vertalen ervan in kredietscores.

Interessant is dat de standaard SCHUFA-score een percentage is dat varieert van 0% tot 100%. Alle consumenten beginnen met een perfecte kredietscore van 100%, maar deze neemt af naarmate u rekeningen betaalt en krediet afhandelt. Hoe verantwoordelijker je bent, hoe minder het naar beneden gaat. Als u boven de 97,5% kunt blijven, bevindt u zich in het hoogste kredietniveau.

Dat betekent dat u in Duitsland niet hoeft op te bouwen naar een goede credit score. Het is echter mogelijk dat u problemen ondervindt bij het kwalificeren van belangrijke accounts zonder kredietgeschiedenis. De SCHUFA houdt positieve informatie bij, zelfs als het je score niet echt verhoogt. Als gevolg hiervan kan een leeg SCHUFA-record nog steeds een rode vlag zijn, hoewel uw score technisch hoog is.

Nederland

Net als Duitsland heeft Nederland maar één primair kredietbureau, het Bureau Krediet Registratie (BKR). Over het algemeen melden kredietverstrekkers aan het BKR wanneer ze een consumentenkredietrekening van meer dan $ 250 uitgeven met een terugbetalingstermijn langer dan een maand.

Het BKR houdt het krediettype, het bedrag, de afgesproken looptijd en de daadwerkelijke einddatum van elke rekening bij. Als je een fout maakt met een rekening, zoals het missen van een betaling of wanbetaling, meldt de geldverstrekker dat ook aan het BKR. Die “negatieve registraties” blijven doorgaans vijf jaar in hun dossier.

Interessant is dat er in Nederland geen echte credit score is. Noch het BKR, noch enige onafhankelijke bedrijven in het land geven ze uit. In plaats van een score bekijken kredietverstrekkers simpelweg uw BKR-bestand om uw kredietwaardigheid te bepalen.

Japan

Het kredietscoresysteem van Japan lijkt sterk op dat van Nederland. Ze hebben drie kredietbureaus: het Personal Credit Information Center van de Association, het Japan Credit Information Reference Center Corp. (JICC) en het Credit Information Center Corp. (CIC).

Zoals ze in veel landen zijn, zijn deze kredietbureaus verantwoordelijk voor het volgen van consumentenkredietinformatie, inclusief de gebruikelijke details over accountvoorwaarden en betalingsgeschiedenis. Ze geven echter geen kredietscores af, en ook geen onafhankelijke bedrijven.

Maar net als in Nederland betekent het gebrek aan kredietscores in Japan niet dat onverantwoord kredietgebruik ongestraft blijft. Lenders bekijken over het algemeen nog steeds de geschiedenis van leners van een van de drie bureaus voordat ze een account geven.

Frankrijk

Tot dusver waren de landen waarvan we de kredietsystemen hebben beoordeeld enigszins vergelijkbaar met de Verenigde Staten. Ze hebben een vergelijkbare structuur gehad, met een of meer bureaus die consumenteninformatie verzamelden om kredietverstrekkers te informeren, soms culminerend in een kredietscore van de bureaus of een onafhankelijk bedrijf.

Het Franse kredietsysteem daarentegen heeft vrijwel niets gemeen met het onze. Er zijn geen grote kredietbureaus in het land en alleen de Bank van Frankrijk houdt de informatie over het consumentenkrediet bij.

Ze volgen echter over het algemeen alleen negatieve informatie, zoals gemiste betalingen, faillissementen en wanbetalingen. Financiële instellingen hebben een speciale licentie nodig om toegang te krijgen tot die bestanden, en de wet verbiedt ze om met elkaar te delen.

Als klap op de vuurpijl zijn er geen credit scores in Frankrijk. Kredietwaardig zijn betekent over het algemeen dat u geen negatieve opmerkingen in uw geschiedenis heeft. Als gevolg hiervan kunnen kredietverstrekkers geen onderscheid maken tussen iemand met een uitstekende kredietwaardigheid en een kredietgeschiedenis zonder krediet.

Natuurlijk hebben ze een manier om de kredietwaardigheid van een lener te beoordelen die verder gaat dan het controleren op historische problemen. Over het algemeen moet u bij het aanvragen van een kredietrekening in Frankrijk uw bankafschriften en loonstroken van de laatste drie maanden overleggen.

Zij analyseren uw cashflow om te bepalen of u in aanmerking komt. Overigens wint die benadering in de Verenigde Staten aan populariteit als een effectieve manier om het kredietnemersrisico te beoordelen voor mensen met een slechte of onvoldoende kredietgeschiedenis.

Spanje

Als u dacht dat de Franse benadering van kredietscores slechts een uitbijter was, denk dan nog eens goed na. Het kredietsysteem van Spanje werkt op vrijwel dezelfde manier. Slechts één organisatie, het Risk Information Centre (CIR), houdt de kredietgeschiedenis van consumenten in het land bij.

Net als de Bank van Frankrijk richt CIR zich op negatieve informatie, en alleen financiële instellingen kunnen die details opvragen – niet consumenten. En nogmaals, er zijn geen officiële kredietscores in gebruik.

Net als in Frankrijk analyseren schuldeisers uw cashflowsituatie om te bepalen of u in aanmerking komt voor een lening of creditcard. Een goed krediet hebben in Spanje betekent over het algemeen dat u geen negatieve opmerkingen heeft bij CIR, een respectabel inkomen en een geschiedenis van het op tijd betalen van uw rekeningen.

China

De laatste op onze lijst van welke landen kredietscores hebben – en zeker het minst zoals ons kredietscoresysteem – is de Chinese benadering. Het kan zelfs misleidend zijn om het een kredietscoresysteem te noemen, omdat de reikwijdte ervan zoveel uitgebreider (en opdringerig) is.

China gebruikt wat zij een ‘sociaal’ kredietscoresysteem noemen. In plaats van een kredietbureau de kredietgeschiedenis van elke consument te laten volgen, gebruikt de Chinese overheid meerdere instanties om zoveel mogelijk informatie over hun burgers te verzamelen.

Het gaat veel verder dan het gebruik van financiële en juridische geschiedenis om het kredietrisico van kredietnemers vast te stellen. Ze controleren ook zaken als uw rijgedrag, winkelvoorkeuren en internetactiviteiten door middel van verschillende bewakingsmiddelen. Sommige bronnen zeggen dat zelfs te veel tijd besteden aan het spelen van videogames je score kan verlagen.

National Development and Reform Commission (NDRC), de People’s Bank of China (PBOC) en de rechtbanken van het land consolideren al deze gegevens om rangen toe te kennen aan individuen, bedrijven en zelfs andere overheidsinstanties.

Uiteraard bepaalt uw rang veel meer dan alleen uw vermogen om kredietrekeningen af ​​te sluiten. Een slechte score kan ook leiden tot straffen zoals reisverboden, lagere internetsnelheden en uitsluiting van universiteiten.

Als je gefrustreerd bent over de manier waarop de Verenigde Staten met kredietscores omgaan, kan ik zeker meevoelen, maar het is in ieder geval veilig om te zeggen dat het erger kan.

Kredietscores zijn subjectief

Een snelle conclusie van onze blik op welke landen kredietscores hebben: de moderne benadering van kredietscores in de Verenigde Staten is verre van de enige manier om het kredietnemersrisico te evalueren. We gebruiken het niet alleen al minder dan een paar decennia, maar strategieën in andere landen variëren van enigszins ongelijk tot volledig niet-gerelateerd, en de meeste werken prima.

Dat zou u veel moeten zeggen over de subjectiviteit van uw kredietwaardigheid. Een slechte kredietwaardigheid in de Verenigde Staten zegt eigenlijk niet zoveel over uw risico als kredietnemer, laat staan ​​uw waarde als individu. Het is niet meer dan een weergave van hoe goed je een spel met semi-willekeurige regels hebt gespeeld.

Gelukkig, zelfs als je nog niet veel succes hebt gehad, kun je het altijd omdraaien. Als u uw kredietscore wilt verbeteren, kunnen onze handige bronnen u begeleiden op uw reis naar herstel. Begin vandaag!

📗 Meer informatie: leer over kredietscores, uw kredietwaardigheid en hoe kredietscores in het dagelijks leven worden gebruikt: Kredietscores – FinMasters

This post Welke landen hebben kredietscores en hoe werken ze?
was original published at “https://finmasters.com/what-countries-have-credit-scores/”